TERCJARZ NR 2/2007

BÓG I CIERPIENIE

Każdy z nas w jakiejś mierze w życiu doświadcza cierpienia, czy to poprzez chorobę własną, czy najbliższych i niejeden z nas zadaje sobie pytanie, dlaczego mnie to spotkało, dlaczego ja muszę cierpieć, dlaczego, a może nawet buntuje się, gdzie jest Pan Bóg. Odpowiedzią na te wszystkie pytania niech zatem będzie zrozumienie cierpienia poprzez łączenie się z chorymi szczególnie w dniu 11 lutego. Jest to dzień, kiedy w kościele katolickim wspominamy Matkę Bożą z Lourdes. A na całym świecie obchodzony jest Światowy Dzień Chorego. Dzień ten został ustanowiony przez papieża Jana Pawła II w dniu 13 maja 1992 roku. Miało to miejsce w 75 rocznicę objawień fatimskich i 11 rocznicę zamachu na jego życie.

Dzień Chorego zachęca wszystkich do refleksji nad znaczeniem i wartością cierpienia w świetle Dobrej Nowiny Chrystusa, to znaczy objawienia się Boga, który nie jest obojętny na ludzkie dramaty i doświadczenia, ale przeciwnie — wziął je na swoje barki, aby otworzyć nam drogę zbawienia.

W czasie swego ziemskiego życia Chrystus ze szczególną miłością pochylał się nad cierpiącymi. Uzdrawiał chorych, pocieszał strapionych, karmił głodnych, uwalniał od głuchoty, ślepoty, trądu i złych duchów, wskrzeszał umarłych. Uwieńczył swoją misję przyjmując mękę i śmierć ze świadomością, że właśnie przez krzyż miał dotrzeć do samych korzeni zła i dokonać dzieła zbawienia.

Przynaglany przez miłość, Chrystus dobrowolnie przyjął cierpienie, chociaż był niewinny, poświadczając w ten sposób prawdę miłości przez prawdę cierpienia, które dla Niego — jako Boga Człowieka — było ponad wszelką miarę bolesne. Ale właśnie przez tę ofiarę na zawsze związał cierpienie z miłością i w ten sposób je odkupił. Najściślej związana z Jezusem w tej tajemnicy cierpienia i miłości jest Jego Matka Maryja. Jej ból łączy się z bólem Syna. Na Kalwarii Maryja staje się doskonałym wzorem uczestnictwa w krzyżu Chrystusa.

Słowa Jezusa: «aby mieli życie i mieli je w obfitości» zachęcają do zdecydowanego opowiedzenia się za życiem i autentycznego zaangażowania w jego obronę od chwili poczęcia aż do jego naturalnego końca. Życie ludzkie jest darem Boga i zawsze powinno być przeżywane jako taki dar, nawet w momentach krytycznych. Jakże wymownym wyrazem tego jest cierpienie ludzi chorych, niekiedy od wielu lat przykutych chorobą do łóżka, a mimo to pełne są pokoju, ponieważ wiedzą, jak cenny jest dla Kościoła wkład ich cierpienia i modlitwy.

Walka z chorobą jest słuszna, ponieważ zdrowie jest darem Bożym. Lecz zarazem ważne jest, by umieć odczytać plan Boga, kiedy cierpienie puka do drzwi naszego życia. Dla nas wierzących kluczem do odczytania tej tajemnicy jest krzyż Chrystusa. Słowo Wcielone nie odgrodziło się od naszych ludzkich ograniczeń, przyjęło je całkowicie na siebie na Golgocie. Odtąd cierpienie nabrało sensu, który czyni je szczególnie cennym. Od tego momentu cierpienie, każdy jego przejaw, nabiera nowego i specyficznego znaczenia, gdyż staje się uczestnictwem w zbawczym dziele Odkupiciela. Nasze cierpienia nabierają wartości i pełnego znaczenia jedynie wtedy, gdy są włączone w Jego mękę. Przeżywane w świetle wiary, stają się źródłem nadziei i zbawienia

.

Każdy człowiek jest powołany do cierpienia; za przykładem Maryi każdy człowiek może się stać współuczestnikiem cierpień Chrystusa i tym samym Jego dzieła odkupienia. Oto Dobra Nowina, którą Kościół głosi nieustannie, zwłaszcza poprzez wspaniałe świadectwo licznych mężczyzn i kobiet, którzy z wiarą przyjmują i z miłością przeżywają cierpienia fizyczne i duchowe, jakie niesie im życie.

Światowy Dzień Chorego przypomina nam ponadto, że przy każdym cierpiącym winien czuwać z miłością brat lub siostra. Jak Dobry Samarytanin, o którym mówi Jezus w znanej przypowieści ewangelicznej, każdy wierzący powinien obdarzać miłością doświadczonych cierpieniem. Nigdy ich «nie mijać»! Przeciwnie, trzeba się zatrzymać, pochylić nad człowiekiem załamanym i cierpiącym, przynosząc mu ulgę w jego cierpieniach i trudnościach, i pomagać mu łatwiej je znieść. W ten sposób głosimy Ewangelię pocieszenia i miłości; takiego właśnie świadectwa oczekują ludzie współcześni od wszystkich chrześcijan.

Niechaj każdy z nas przeżywa umacniające doświadczenie Bożej miłości, która rozjaśnia światłem nadziei nawet noc cierpienia. W cierpieniach swoich uznajmy, uwielbiajmy i miłujmy zrządzenia ojcowskiej Opatrzności i Jego sprawiedliwe wyroki. Przyjmujmy cierpienia z pokorą i poddaniem się i ofiarujmy je w intencji przybliżenia Królestwa Bożego, abyśmy przez cierpienia stali się sami godnymi Królestwa Bożego, abyśmy wśród cierpień zostali powołani do apostolstwa chorych, abyśmy odpowiedzieli temu wezwaniu i godnie to apostolstwo sprawowali. Dzieło odkupienia i chwały, rozpoczęte przez Chrystusa niechaj dalej prowadzi i dopełnia w naszych cierpieniach. Chrystusa cierpiącego chciejmy uwielbiać w nas, abyśmy cierpiący byli uwielbiani w Chrystusie. Powtarzajmy za Jezusem słowa mówiąc:

„Ojcze, jeśli nie może ten kielich cierpień nas ominąć,
niech się stanie nie nasza, ale Twoja wola”.
Amen.

KALENDARZ FRANCISZKAŃSKI

1. 02.02.– Święto Ofiarowania Pańskiego.
2. 05.02.– Wspomnienie św. Agaty dziewicy i męczennicy.
3. 06.02.– Święto świętych Cyryla , mnicha i Metodego, biskupa, patronów Europy.
4. 21.02.– Środa Popielcowa.
5. 22.02.– Święto katedry św. Piotra, Apostoła.
6. 25.02.– I Niedziela WIELKIEGO POSTU.

KALENDARZ WSPÓLNOTY FZŚ I FRA (LUTY)

Intencja dowolnej modlitwy obowiązująca Wspólnotę w lutym 2007 roku

„ O kochanie Chrystusa w cierpieniu, chorobie… ” 

1. Pierwszy poniedziałek miesiąca – 05 lutego – po wieczornej Mszy św. – rozważanie Ewangelii – na niedzielę.
2. Druga niedziela miesiąca tj. 11 lutego– godz. 7,30 – śpiew Godzinek ku czci NMP.
3. Drugi poniedziałek miesiąca tj. 12 lutego – po wieczornej Mszy św. – Adoracja Najświętszego Sakramentu.
4. Trzeci czwartek miesiąca tj. 15 lutego – po wieczornej Mszy św. – Spotkanie Rady.
5. W każdy piątek po wieczornej Mszy św. – Nieszpory, prowadzi FRA.
6. Ostatnia niedziela miesiąca tj. 25 lutego – godz. 15.00 – spotkanie w salce – godz. 16,00 Msza św. Wspólnotowa.

TERCJARZ – MIESIĘCZNIK FRANCISZKAŃSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH – BRODNICA
Opracowała : Bożenna Chełkowska; opieka merytoryczna: ojciec Ireneusz Główczewski OFM;
Adres: Klasztor Franciszkanów, ul. Sądowa 5a, 87 – 300 BRODNICA tel. (56) 498 25 07.