Tercjarz nr 09/2020

Tercjarz nr 09/2020

7 września 2020 Wyłączono przez Jerzy

 

Spożywamy Ciało Pańskie
źródło pojednania i jedności

 

Gdy z wiarą patrzymy na Chrystusa, którego przyjmujemy w Eucharystii do naszego serca, i widzimy owoce Komunii świętej w naszym życiu, możemy za św. Pawłem powiedzieć: Przechowujemy ten skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas (2Kor 4,7). Codziennie doświadczamy więc słabości, która jest z nas, i mocy, która jest z Boga. Będziemy tego dualizmu, słabość nasza – moc Boża, doświadczać codziennie, aż do dnia, kiedy to, co zniszczalne, przyodzieje się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność (1Kor 15,53), i gdy w wieczności pić będziemy kielich nowy z Chrystusem w królestwie Jego Ojca (Mt 26,29).

W naszej refleksji przyjrzymy się przejawom owej mocy wypływającej z Eucharystii, która zadziwia nas, a jednoczy nas, i to pomimo naszych słabości, z Bogiem i z naszymi braćmi oraz siostrami.

Eucharystia Ciałem i Krwią Pana Jezusa

Św. Tomasz z Akwinu, mówiąc o obecności Pana Jezusa w Eucharystii, używa bardzo ważnych określeń. Jest ona: (z łac.) véraliter, réaliter et substantiáliter, co oznacza, że obecność Pana Jezusa w Eucharystii jest prawdziwa, rzeczywista i substancjalna. Sposób obecności Chrystusa pod postaciami eucharystycznymi jest więc wyjątkowy, stawiając Eucharystię ponad wszystkimi sakramentami, sprawiając udoskonalenie i uświęcenie nasze, a to jest celem naszego życia duchowego, do którego też zmierzają wszystkie sakramenty. Jest w niej obecny cały Chrystus, z duszą i Bóstwem, Bóg i Człowiek (KKK 1374).

Ustanowienie Eucharystii przejawem mocy Bożej

Św. Ambroży z Mediolanu mówi, że błogosławieństwo w czasie przeistoczenia posiada większą moc, aniżeli stworzenie natury, ponieważ to błogosławieństwo zmienia samą nawet naturę stworzoną. Czyż Chrystus, który mógł stworzyć coś z niczego, co nie istniało, czy nie mógłby zmienić rzeczy już istniejących na to, czym one wcześniej nie były? Nie jest czymś mniejszym zmieniać naturę od jej stwarzania (KKK 1373). – 24 – – 25 – Eucharystia bowiem to sam Chrystus, którego przyjmujemy w Komunii świętej (KKK 1382).

Proroczy charakter Eucharystii

Św. Tomasz z Akwinu, wypowiadając słowa starożytnej modlitwy Kościoła, podkreśla, że zawierają one bardzo głęboki sens teologiczny Eucharystii, trzy jego wymiary: O święta Uczto, na której przyjmujemy Chrystusa, odnawiamy pamięć Jego Męki, duszę napełniamy łaską i otrzymujemy zadatek przyszłej chwały (KKK 1402). Zatem :

• wspominamy dzieło przebłagania i pojednania dokonanego na krzyżu przez Jezusa,
• uobecniamy to dzieło w Eucharystii, przyjmując łaskę Jezusa wysłużoną przez Niego na krzyżu,
• i na poczet przyszłej chwały otrzymujemy już zadatek pełnego uczestnictwa w wiecznej chwale nieba, którą Eucharystia zapowiada, i w którą nas wprowadza.

Eucharystia żywym cudem

Dlatego można powiedzieć, że Eucharystia jest największym cudem Chrystusa, uobecniającym wszystkie czyny i cuda Chrystusa z całym odkupieńczym misterium Jego męki, śmierci i zmartwychwstania. Cudowne jest tu streszczenie i podsumowanie w Eucharystii całej naszej wiary (KKK 1327). Cudowne, czyli przekraczające naturę chleba, który już przestał być zwykłym chlebem, a stał się Ciałem Chrystusa, jest również to, co dzieje się dzięki przeistoczeniu, dzięki działaniu mocy Bożej uobecniającej ustanowienie przez Jezusa Eucharystii z Wielkiego Czwartku. Cudownym jest także uobecnienie ofiary krzyżowej z Wielkiego Piątku i udzielenie w Eucharystii mocy przebłagania dokonanej przez Jezusa wobec Ojca, a także zadośćuczynienia za nasze grzechy i wynagrodzenia za brak miłości, jaka z naszej strony Ojcu Niebieskiemu jest należna.

Eucharystia uobecnia moc pojednania Chrystusowego

Czymś niemniej cudownym jest fakt, że uczestnicząc w Eucharystii i przyjmując Ciało i Krew Pańską do serca i duszy, jesteśmy zjednoczeni nie tylko z Bogiem Trójjedynym przez Chrystusa, ale również w Chrystusie jesteśmy zjednoczeni i pojednani ze sobą. Trzeba dodać, że Eucharystia jako Komunia święta i Komunia świętych jest przeznaczona wyłącznie dla trwających w stanie łaski uświęcającej i gładzi wyłącznie powszednie grzechy (KKK 1394), a kto popełnił grzech śmiertelny, nie powinien przystępować do Komunii bez uprzedniego rozgrzeszenia w sakramencie pokuty (KKK 1415). Chrystusowe pojednanie nas z Bogiem otrzymujemy w sakramencie chrztu i pokuty prowadzących nas do Eucharystii i będących w służbie Eucharystii. Dla zjednoczenia nas z Bogiem w Eucharystii zostaliśmy z Nim pojednani.

Nasza jedność owocem Eucharystii

Na podstawie powyższych słów można stwierdzić, że we Wcieleniu Syn Boży, przyjmując naturę ludzką, zjednoczył się ze wszystkimi ludźmi (KKK 432). W Eucharystii jednak dokonuje się coś więcej: stajemy się jedno z Nim (KKK 521). Tworzymy z Nim jedno ciało (KKK 1331), a przez działanie Ducha Świętego w Eucharystii stajemy się jedno z Chrystusem i jedno w Chrystusie, stajemy się jednym Kościołem (KKK 805). Wtedy to Komunia święta staje się też Komunią świętych, zapowiadając jej pełnię w niebie i urzeczywistniając ją w Eucharystii. Dlatego pojęcie Komunia święta jest właściwa Eucharystii bardziej niż innym sakramentom (KKK 950).

W Eucharystii zawarta jest moc pojednania nas z Bogiem i bliźnimi. Ktoś, kto przeżywa z taką świadomością Eucharystię, i przygotowując się do niej przez sakramentalną spowiedź, otrzymuje absolutny fundament do jedności z innymi. Wtedy karmieni Ciałem Chrystusa całkowicie należymy do Chrystusa (KKK 1003) i przemienieni w Niego (KKK 1074) całe nasze życie koncentrujemy wokół Ofiary Eucharystycznej (KKK 1113). W niej także uobecnia się jedność i miłość Boskich Osób, do której przez Eucharystię jesteśmy włączeni (KKK 1118). Nasze więc uczestnictwo w niedzielnej Mszy świętej jest świadectwem tak przynależności i wierności Chrystusowi, jak i przynależności do Kościoła. W ten sposób potwierdzamy nasze trwanie w komunii z Chrystusem i Kościołem (KKK 2182).

Komunia świętych w niebie naszym ostatecznym przeznaczeniem

Wspomnieliśmy już wymiar Eucharystii proroczo zapowiadający communio sanctorum, jedność i komunię świętych Pańskich w niebie. Należy dodać, że obecny czas Kościoła rozciąga się na trzy równoległe części, okresy, czy stany Kościoła:
Kościół walczący, tu na ziemi, zdobywający zasługi na niebo,
Kościół cierpiący, czyli dusze cierpiące w czyśćcu, i oczyszczające się,
Kościół triumfujący w niebie, w aniołach i wszystkich świętych.

Dzięki Chrystusowi jesteśmy złączeni nie tylko w tym ziemskim życiu, ale i w przyszłym. Ta łączność nigdy nie ustaje i nie ustanie, bo oparta jest na mocy w Bogu i Chrystusie (KKK 955). Bramy piekielne nie przemogą Kościoła (Mt 16,18), który trwać będzie aż do końca czasów.

Uczestnicząc w Liturgii Eucharystii, jesteśmy złączeni w jednym uwielbieniu Boga z Kościołem już cieszącym się pełną chwałą nieba i z Kościołem oczyszczającym się w ogniu tęsknoty za Bogiem, wreszcie z wszystkimi braćmi i siostrami, którzy przez Eucharystię towarzyszą nam w drodze do Boga. Równość, wolność i braterstwo bez Boga i Eucharystii wydaje się być pustym słowem, nieumiejętnie naśladującym Eucharystię, prawdziwy fundament naszej jedności i pojednania. Dzięki Eucharystii pokonujemy niebotyczne granice świata obecnego i przyszłego. Możemy w niej przez Chrystusa łączyć się z naszymi ukochanymi zmarłymi i ze świętymi w niebie. To wielki dar, wielka łaska, za którą nie jesteśmy w stanie się odwdzięczyć. Z drugiej strony, nasi starsi bracia, to znaczy święci i zbawieni, wstawiają się za nami, swoimi młodszymi braćmi, w niebieskiej Liturgii i komunii miłości (KKK 956).

Uwielbiajmy w każdej Mszy świętej Boga, który do takich łask nas zaprasza, i odpowiedzmy miłością na to zaproszenie, uczestnicząc w Eucharystii, która jest najwyższym dziękczynieniem i odwzajemnieniem naszym Ojcu, przez Chrystusa w Duchu Świętym.

O. Andrzej Romanowski OFM Cap

 

A K T U A L N O Ś C I

W dniu 26 lipca 2020 roku wspólnota miejscowa FZŚ wraz z tutejszymi Franciszkanami, przedstawicielami wspólnoty FZŚ z Grudziądza, Torunia, Lęborka spotkała się po Mszy św. w ogrodzie klasztornym na wspólnym biesiadowaniu przy grillu. Pogoda nam sprzyjała, humor też, dlatego spotkanie odbyło się w miłej, serdecznej atmosferze. Nie zabrakło kiełbasek, innych smacznych kęsów. W sposób braterski szybko upłynął czas. Bogu niech będą dzięki za wspaniale przeżyty czas.

 


KALENDARZ LITURGICZNY

03.09 – Wspomnienie obowiązkowe św. Grzegorza Wielkiego, papieża i doktora Kościoła
08.09 – Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
09.09 – Wspomnienie obowiązkowe bł. Anieli Salawy, dziewicy i patronki FZŚ w Polsce
14.09 – Święto Podwyższenia Krzyża Świętego
15.09 – Wspomnienie obowiązkowe Najświętszej Maryi Panny, Bolesnej
16.09 – Wspomnienie obowiązkowe świętych męczenników: Korneliusza, papieża i Cypriana, biskupa
17.09 – Święto Stygmatów św. Franciszka z Asyżu
18.09 – Święto św. Stanisława Kostki, zakonnika, patrona Polski
21.09 – Święto św. Mateusza, Apostoła i Ewangelisty
23.09 – Wspomnienie obowiązkowe św. Pio z Pietrelciny, kapłana
25.09 – Wspomnienie obowiązkowe bł. Władysława z Gielniowa, kapłana
28.09 – Wspomnienie obowiązkowe św. Wacława, męczennika
29.09 – Święto Świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała
30.09 – Wspomnienie obowiązkowe św. Hieronima, kapłana i doktora Kościoła

 


 

WIADOMOŚCI DLA WSPÓLNOTY FZŚ

 

Intencja modlitwy obowiązująca wspólnotę w 2020 roku:
O nowe powołania do FZŚ, błogosławieństwo Boże dla wspólnoty miejscowej FZŚ
oraz wspólnoty Krzyża Świętego Gdańsk-Chełm

W czwartki o godz. 17.30 nabożeństwo ku czci św. Franciszka,
poprzedzone modlitwą Różańcową

W piątki o godz. 17.30 – modlitwa Różańcowa lub nabożeństwo,
po wieczornej Mszy św. – Nieszpory

09.09 – Dzień Skupienia w Grudziądzu
17.09 – Spotkanie rady miejscowej wspólnoty FZŚ po Mszy św. wieczornej /czwartek/, ok. 18.30
27.09 – Spotkanie w salce – godz. 14.30, Msza św. – godz. 16.00

 


TERCJARZ – MIESIĘCZNIK FRANCISZKAŃSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH W BRODNICY.
Redakcja: s. Bożenna Chełkowska;
Materiały pomocnicze: Konferencje do formacji ciągłej na 2020 rok: „Eucharystia – człowiek mocny Chrystusem”
Opieka merytoryczna: O. Sylwester Brzeziński OFM.
Adres: Klasztor Franciszkanów, ul. Sądowa 5a, 87 – 300 BRODNICA,
tel.: (+48) 787 995 261
Adres strony: www.fzsbrodnica.franciszkanie.net