Zatwierdzenie Reguły FZŚ

PAPIEŻ PAWEŁ VI
na wieczną rzeczy pamiątkę

Seraficki Patriarcha, Święty Franciszek z Asyżu, tak za życia, jak i po swojej świątobliwej śmierci, nie tylko wielu ludzi pociągnął swoim przykładem do służby Bogu w założonej przez siebie rodzinie zakonnej, lecz także skłonił wiele osób świeckich, aby przyjęli jego wskazania, na ile to jest możliwe wśród świata. On bowiem – by posłużyć się słowami naszego poprzednika, Piusa XI – „wydaje się,że nie było dotąd nikogo, w kim by obraz Chrystusa Pana i sposób życia ewangelicznego prawdziwiej i wyraziściej zajaśniał niż w Franciszku. Słusznie więc on, który sam nazwał się ” Heroldem Wielkiego Króla „, otrzymał miano ” Drugiego Chrystusa „, ponieważ tak współczesnym sobie społeczeństwom, jak i wiekom następnym, okazał się jakby ponownie wcielonym Chrystusem. To właśnie sprawiło, że jego postać w oczach wszystkich ludzi jest tak żywa i żyć będzie przez wszystkie wieki ” (Encyklika Rite expiatis, 30.VI1926, AAS(18) 1926, s. 154). Cieszymy się niezmiernie, że ” charyzmat franciszkański ” w tym wieku, w którym pojawilo się tyle doktryn i tyle prądów oddalających człowieka od Boga i rzeczy nadprzyrodzonych, został zachowany dla dobra Kościoła i społeczności ludzkiej.

Chwalebnego zatem dzieła podjęły się wspólnie cztery Zakony Franciszkańskie i w przeciągu dziesięciu lat niemało włożyły wysiłku, aby opracować nową Regułę Trzeciego Zakonu Świeckich. Przedsięwzięcie to wydawało się konieczne ze względu na zmienione warunki życia oraz dlatego, że Sobór Watykański II z wielkim pożytkiem dla tej sprawy wydał odpowiednie wskazówki i rady. Dlatego umiłowani synowie, Przełożenie Generalni Czterech Zakonów Franciszkańskich, zwrócili się do Nas z prośbą, abysmy tak zredagowana Regułę zatwierdzili. My zaś, idąc śladami niektórych Poprzedników Naszych, spośród których Leon XIII ostatni tego dokonał, postanowilismy chętnie zadośćuczynić tym prośbom. Mamy zatem nadzieje, że sposób zycia, głoszony przez tego godnego podziwu Męża z Asyżu, wspaniale rozkwitnie i odzyska żywotną siłę pod wpływem tej nowej pobudki

. Idąc zaś za radą Świętej Kongregacji dla Zakonów i Instytutów Świeckich, która dokładnie zapoznała się z przedłożonym sobie tekstem (Reguły) pilnie wszystko rozważywszy, z pełną świadomością i dojrzałym namysłem, pełnią naszej władzy Apostolskiej mocą niniejszego Dekretu Regułę Franciszkańskiego Zakonu Świeckich uznajemy i zatwierdzamy oraz nadajemy jej moc Ustawy Apostolskiej, o ile zgadzać się będzie z tekstem, który jest przechowywany w Archiwum tejże Świętej Kongregacji dla Zakonów i Instytutów Świeckich, a którego pierwsze słowa brzmią: ” Inter spirituales familias „, a ostatnie zaś ” ad normam constitutionum petenda „. Jednocześnie mocą tego Dekretu i Naszą powagą unieważniamy poprzednią Regułę, majacą tytuł: Reguła Trzeciego Zakonu Franciszkańskiego Świeckiego. Postanowiliśmy w końcu, aby to Pismo zachowało swoją moc i prawne skutki teraz i w przyszłości, bez względu na przeciwne zarządzenia.

Dan w Rzymie u Świętego Piotra, pod pierścieniem Rybaka, dnia 24 miesiąca czerwca, roku 1978, szesnastego Naszego Pontyfikatu.

Jan Kard. Villot

Sekretarz Stanu

Miejsce pieczęci

(Oryginał przechowywany
w Sekretariacie Stanu, n.352241)

PRYMAS POLSKI

Warszawa, dnia 31.XI.1979 r.
N. 3687/79/P. (ad.582/79)

DEKRET PRYMASA POLSKI

Przychylając się do prośby Prowincjała Zakonu OO. Kapucynów w Warszawie, przedłożonej nam w imieniu ośmiu Prowincjałów Franciszkańskich w Polsce, niniejszym zatwierdzamy przekład z języka łacińskiego na język polski tekst Reguły Franciszkańskiego Zakonu Świeckich zaaprobowanej przez papieża Pawła VI Listem Apostolskim ” Seraphicus Patriarcha ” z dnia – 24 VI 1978 r.

(L.S.) (-) Stefan Kard. Wyszyński