Trzeci Zakon Świeckich – charakterystyka ogólna

Wszyscy wierni powołani są do świętości w jedności z Kościołem Powszechnym i mają prawo kroczyć własną drogą duchową. W samym Kościele istnieje wiele rodzin duchowych posiadających własne charyzmaty. Do takich właśnie rodzin należy zaliczyć całą Rodzinę Franciszkańską, która uznaje za Ojca, inspiratora i wzór św. Franciszka z Asyżu.

W Rodzinie Franciszkańskiej ma od początku własne miejsce Franciszkański Zakon Świeckich. Członkowie FZŚ (dawniej zwani III Zakonem) zobowiązują się żyć Ewangelią na sposób św. Franciszka w stanie świeckim, zachowując Regułę zatwierdzoną przez Kościół. FZŚ rządzi się więc prawem powszechnym Kościoła, i własnym: Regułą, Konstytucjami i Statutami. FZŚ jest w Kościele stowarzyszeniem publicznym i dzieli się na wspólnoty różnych szczebli: miejscowe, regionalne, narodowe i międzynarodowe. Każda z nich ma osobowość prawną w Kościele.

Do FZŚ mogą należeć osoby każdego stanu: świeccy (mężczyźni i kobiety) oraz duchowni świeccy (kapłani, diakoni, biskupi). Franciszkanie świeccy są powołani do życia Ewangelią w braterskiej wspólnocie. Dają świadectwo swej wiary przed ludźmi żyjąc życiem rodzinnym, wypełniając obowiązek pracy, włączając się w życie Kościoła i życie społeczne.

Życie duchowe FZŚ oparte jest na modlitwie i rozważaniu, udziale w modlitwie liturgicznej i w życiu sakramentalnym Kościoła. Środkami do pielęgnowania powołania franciszkańskiego jest słuchanie i zgłębianie Słowa Bożego, rewizja życia, skupienia duchowe, pomoc doradcy duchowego i nabożeństwa pokutne. Bracia mają przyjmować pomoc, jaką ofiaruje im Kościół przez tych, którzy są w nim ustanowieni dla sprawowania władzy i opieki duchowej.

W życiu społecznym i politycznym Franciszkanie świeccy głoszą Chrystusa życiem i słowem w środowisku w którym żyją, w rzeczywistości ziemskiej. Udział w posłudze uświęcania świata realizują najpierw we własnej rodzinie, we wspólnocie oraz – przez aktywną obecność, w Kościele miejscowym i w społeczeństwie.

Konstytucje Franciszkańskiego Zakonu Świeckich wskazują, że Franciszkanie świeccy mają angażować się przeciwko każdej formie wyzysku i dyskryminacji. Mają współpracować z ruchami popierającymi braterstwo miedzy narodami, angażować się w „tworzenie godnych warunków życia” dla wszystkich, w działaniach na rzecz wolności każdego narodu. Mają czynnie popierać inicjatywy dla ochrony stworzenia, współpracując w wysiłkach na rzecz unikania zanieczyszczania i degradacji środowiska.

Franciszkanie świeccy na polu życia publicznego mają współpracować, o ile jest to dla nich możliwe, w wydawaniu sprawiedliwych praw i rozporządzeń. Mają zająć jasne stanowisko w sytuacji, kiedy człowiek zostaje dotknięty w swojej godności z powodu jakiejkolwiek formy ucisku, obojętności. Mają oddawać swoją posługę ofiarom niesprawiedliwości.

Franciszkanie świeccy mają być nosicielami pokoju w rodzinie i w społeczeństwie, mają troszczyć się o szerzenie idei i postaw pokojowych, mają rozwijać własne inicjatywy pokojowe, współpracując z inicjatywami Papieża, Kościołów partykularnych i Rodziny Franciszkańskiej, z ruchami i instytucjami wspierającymi pokój.

W środowisku, w którym żyją, mają kierować się miłością braterską i wyraźnymi motywami chrześcijańskimi. W duchu bycia mniejszymi mają preferować więź z ludźmi ubogimi, czy z tzw. „marginesu”.

Pierwszym i podstawowym wkładem w budowanie świata bardziej sprawiedliwego i braterskiego jest wypełnianie obowiązków właściwych ich pracowniczej działalności i odpowiednie przygotowanie zawodowe. W duchu służby Franciszkanie świeccy mają podejmować odpowiedzialność społeczną i cywilną.

Franciszkanie świeccy mają zabiegać o to, aby wszyscy mieli możliwość pracowania i aby proces pracy stawał się coraz bardziej ludzki. W swoich rozrywkach i rekreacji mają troszczyć się o równowagę między pracą i odpoczynkiem.

Pierwszym środowiskiem, w którym Franciszkanie świeccy żyją jest rodzina. To w niej mają oni tworzyć przestrzeń dla modlitwy, Słowa Bożego, katechezy chrześcijańskiej, angażując się w sprawę szacunku dla każdego życia od jego poczęcia i w każdej sytuacji aż do śmierci.

Małżonkowie znajdują w Regule FZŚ skuteczną pomoc na własnej drodze życia chrześcijańskiego. Miłość małżonków i potwierdzenie waloru wierności są głębokim świadectwem dawanym własnej rodzinie, Kościołowi i światu.

Rezygnacja ze stosowania przemocy, tak charakterystyczna dla św. Franciszka, nie oznacza rezygnacji z działania. Wszelkie wysiłki i interwencje Franciszkańskiego Zakonu Świeckich mają być zawsze inspirowane miłością chrześcijańską

.

Franciszkański Zakon Świeckich posiada własną strukturę organizacyjną, która przedstawia się następująco:

Przełożony(a) Generalny(a) i czterech Asystentów Generalnych (z poszczególnych opcji I Zakonu)

Przełożony(a) Narodowy(a) i trzech Asystentów Narodowych (jw.)

Przełożony(a) Regionalny(a) i dwóch Asystentów Regionalnych (jw.)

Przełożony(a) Wspólnoty Miejscowej i Asystent lub Opiekun.