Tercjarz nr 10/2018

 

 

MIŁOŚĆ I POSŁUSZEŃSTWO 

– franciszkańska postawa wobec Boga
w Duchu Świętym

 

Patrząc na życie duchowe św. Franciszka, nie trudno doszukać się w nim szczególnego działania Ducha Świętego. Bez trudu dostrzeżemy Jego działanie w procesie nawrócenia i formowania się serca Franciszka. Zgłębiając zagadnienie miłości i posłuszeństwa Franciszka z Asyżu, wejdźmy w tajemniczy i niezwykły świat jego serca. Możemy uczynić to, opierając się na czynach i słowach świętego, przekazanych nam w źródłach franciszkańskich. Odsłońmy więc nieco rąbka tajemnicy, poznając ten piękny i tajemniczy świat.

 

Na początku było posłuszeństwo i  miłość

Benedykta XVI, przyglądając się tajemniczym snom Franciszka w Spoleto (1206 r.), wskazuje na to miejsce, jako na początek całego dynamicznego i pasjonującego procesu nawrócenia Franciszka. W dialogu pełnym tajemnicy podczas snu Franciszek stawia Panu pytanie: Panie, co chcesz, abym czynił? Pan, odpowiadając, daje mu polecenie, by wrócił do Asyżu, i obiecuje, że tam nim pokieruje. Benedykt XVI wyjaśnia, że Franciszek wcześniej śnił o własnej wielkości i próbował realizować ją poprzez kreowanie własnego wizerunku w oczach innych, imponując im oryginalnością i błyskotliwością. Teraz zaś ma zrezygnować z tak rozumianego sukcesu „cielesnego i zewnętrznego”, z pragnienia bycia bogatym, należenia do stanu rycerskiego i małżeństwa z najpiękniejszą. Ma wrócić do swojego rodzinnego miasta, by tam realizować zamierzenia Boże. Posłuszeństwo Franciszka miało być środkiem do realizowania zamiarów Bożych, a ich realizacja sensem posłuszeństwa Franciszka. Nie tylko korzyści, jakie Franciszek mógłby odnieść, skłaniają Franciszka do posłuszeństwa Panu. Czy istnieje inny motyw, dla którego Franciszek staje się Panu posłuszny? Najbardziej przekonywującym powodem posłuszeństwa Franciszka wydaje się być miłość do Boga. Wtedy doświadczenie miłości byłoby jednocześnie momentem posłuszeństwa Franciszka. Warto wziąć pod rozwagę oba motywy skłaniające Franciszka do posłuszeństwa: motyw utylitarny, czyli korzyści, jakie mógłby odnieść Franciszek na drodze posłuszeństwa Panu, oraz motyw miłości jako zakosztowanie słodyczy miłości Bożej, która skłaniała Franciszka do trwania w niej oraz do chęci uczynienia wszystkiego, by jej nie utracić. Zatem oba motywy tłumaczyłyby uległość Franciszka wobec zamiarów Pana.

Na pytanie: co było pierwotne u Franciszka – jego miłość, czy posłuszeństwo, możemy wobec powyższych rozważań powiedzieć, że są one równoczesne i nierozerwalnie związane ze sobą, są kluczem do właściwego rozumienia tego wszystkiego, co Bóg uczynił w życiu Franciszka, są najgłębszymi motywami podejmowanych przez Franciszka decyzji i działań. Wykluczenie któregoś z nich czyniłoby nieczytelnym poznanie prawdziwych powodów pojęcia pokuty przez Franciszka, jak owoców świętości, jakie przyniosła.

Kluczem do poznania serca Franciszka jest miłość i posłuszeństwo wyrastające z doświadczenia Boga domagającego się od Franciszka całkowitego przyjęcia daru Bożego, którym jest sam Bóg. Bóg ponadto domaga się od Biedaczyny bezgranicznej ufności i oddania się w posłuszeństwie i miłości Najwyższemu i jedynemu Boskiemu Dobru (por. 1R 17,17). Miłość i posłuszeństwo dla Franciszka staje się także sposobem przyjęcia samoofiarowującego się Boga Franciszkowi i sposobem samoofiarowania się Franciszka Bogu. Miłość kształtuje serce Franciszka, a z drugiej strony, od posłuszeństwa Panu rozpoczyna się jakieś szczególne obdarowanie Franciszka miłością Bożą.

 

Duch Święty czyni posłusznym Franciszka

W procesie nawrócenia ciekawym zagadnieniem jest lęk jako niepokonalna trudność towarzysząca Franciszkowi od początku jego nawrócenia. Franciszek jest posłuszny zamiarom Pana, jednak miłość jego jest jeszcze zbyt słaba, by mógł pokonywać wszelkie trudności, będące przeszkodą do całkowitego poświęcenia się Panu. Lęk ujawnia się w relacji z ojcem, gdy Franciszek wyraźne odkrywa powołanie do życia pokuty, myśląc jednak „cieleśnie”, skradzione materiały ze sklepu ojca sprzedaje, by z pozyskanych pieniędzy zdobyć fundusze na odbudowę kościółka San Damiano. Z tego powodu ojciec Franciszka wpada w wielkie wzburzenie. Franciszek trawiony lękiem, bojąc się gwałtownej rekcji ojca, kryje się przed nim w jamie przez siebie wykopanej. Wśród łez i trwogi modli się o usunięcie szkodliwego lęku niepozwalającego mu być posłusznym Panu. Dopiero po miesiącu walki duchowej i modlitwy Duch Święty nawiedza Franciszka pokojem i cudownym poczuciem bezpieczeństwa, tak, że Franciszek uwolniony z obezwładniającego go lęku staje się gotowy do konfrontacji z ojcem, staje się przede wszystkim gotowy do pełnienia woli Bożej już bez lęku. Było to doświadczenie tak mocne i zupełne, że Franciszek wyrzucał sobie, że uległ takiemu lękowi (por. 3T 11).

Franciszek pozostawił nam niezwykły tekst Pozdrowienia cnót, będący echem jego własnych przeżyć, a może wprost świadectwem owej walki, którą stoczył sam ze sobą, trawiony lękiem, dając nam jednocześnie rady duchowe, jak my mamy wyzwalać się ze szkodliwych lęków. Posłuchajmy jego przekazu: Święta Miłość zawstydza wszystkie pokusy diabelskie i cielesne, i wszelką bojaźń cielesną. Święte Posłuszeństwo zawstydza wszelkie ludzkie i cielesne pożądania, i utrzymuje ciało w umartwieniu, aby było posłuszne duchowi i aby słuchało swego brata, i czyni człowieka poddanym i uległym wszystkim ludziom, i nie tylko samym ludziom, lecz także dzikim i okrutnym zwierzętom, aby mogły z nim czynić, co zechcą, na ile im Pan z wysoka pozwoli (Pcn 13-18).

 

Dwie siły napędowe Ducha Świętego dla Franciszka

Miłość i posłuszeństwo poruszały i kształtowały serce Franciszka, będąc nie tylko chwilowymi i szczególnymi poruszeniami Ducha Świętego wpływającymi na jego odczucia, poznanie, decyzje i czyny. Były one przede wszystkim nieustannym żarem Ducha Świętego skłaniającym Franciszka do mówienia wszystkim o miłości Boga, do uwielbienia Boga, do służenia braciom, biednym i Kościołowi. Franciszek od ośmiu wieków urzeka wrażliwością na Boże piękno, właśnie za sprawą tych dwóch sił Ducha Świętego: miłości i posłuszeństwa. W nich też mieści się tożsamość Franciszka jako świętego Kościoła Katolickiego, i z ich perspektywy poznamy rzeczywisty obraz Franciszka.

Stygmaty, jako jedno z ostatnich jego doświadczeń życiowych, stanowią ukoronowanie drogi posłuszeństwa Chrystusowi. Gdy Chrystus objawił mu swoją miłość ukrzyżowaną, żarem serafickich pragnień rozpala serce Franciszka, odrywając go od rzeczy tego świata i doskonale jednocząc z Sobą. W miłości zapalony miłością Franciszek zaczyna kochać Pana Jego własną miłością. Wtedy doświadczają najwyższej miłości, miłości serafickiej, odkrywając, że taka miłość jest ukryta przed światem, że jest nieznana i niekochana.

 

Podsumowanie

Miłość i posłuszeństwo zajmują w duchowości franciszkańskiej szczególne miejsce, będąc kluczowymi, węzłowymi punktami całej duchowości, niejako ją streszczają. Są syntezą i streszczeniem całej duchowość św. Franciszka i jego naśladowców. Posłuszeństwo i miłość w sercu Franciszka stały się czymś jednym, jedną rzeczywistością, jednym doświadczeniem, tak, że nie można ich oddzielić od siebie. Nie można wyobrazić sobie Franciszka, który kocha Boga, będąc nieposłusznym Kościołowi, czy Franciszka, który za wzór trupa nie protestuje, gdy się go przekłada, czy jak robot – niewolnik, który spełnia polecenia swego pana – programisty. Taki obraz, co prawda, znajdujemy w 2C 152, ale jest to wtręt monastyczny, niewiele mający wspólnego z właściwą wartością posłuszeństwa Franciszka. Nie istnieje dla niego ślepe posłuszeństwo, lecz najgłębszym fundamentem świętego posłuszeństwa jest przede wszystkim miłość (por. Np 3). Dlatego Franciszek pełen miłości jest posłuszny Bogu i Kościołowi.

Razem z Franciszkiem naśladujmy przykład samego Chrystusa, który, objawiając miłość i posłuszeństwo na krzyżu, otworzył nam bramę zbawienia. Z Franciszkiem jak orły na skrzydłach miłości i posłuszeństwa wznośmy się na wyżyny Pańskie aż do wysokości krzyża i bezpiecznie przekraczajmy bramę naszego zbawienia dzięki posłuszeństwu i miłości.

1. Jak ty rozumiesz posłuszeństwo?
2. Czy lubisz być posłuszny?
3. Kogo najchętniej słuchasz?
4. Czy spodziewasz się nagrody w życiu wiecznym życia wiecznego

za posłuszeństwo?

5. Czy jest ktoś, kogo nie kochasz?
6. Czy miłość jest dla ciebie siłą twórczą w życiu?
7. Czy zdarza ci się zrobić coś z miłości do Boga?

8. Czy modlisz się o miłość i posłuszeństwo?

O. Andrzej Romanowski OFMCap

 

---

KALENDARZ LITURGICZNY

 

01.10 – Wspomnienie obowiązkowe św. Teresy od Dzieciątka Jezus, dziewicy i doktora Kościoła
02.10 – Wspomnienie obowiązkowe Świętych Aniołów Stróżów
03.10 – Nabożeństwo „Transitus” – pamiątka śmierci św. Franciszka
04.10 – UROCZYSTOŚĆ św. Ojca Franciszka z Asyżu , diakona, trzech zakonów założyciela
05.10 – Wspomnienie obowiązkowe św. Faustyny Kowalskiej, zakonnicy
13.10 – Wspomnienie obowiązkowe bł. Honorata Koźmińskiego, kapłana
15.10 – Wspomnienie obowiązkowe św

. Teresy od Jezusa, dziewicy i doktora Kościoła
16.10 – Wspomnienie obowiązkowe św. Jadwigi Śląskiej
17.10 – Wspomnienie obowiązkowe św. Ignacego Antiocheńskiego, biskupa i męczennika
18.10 – Święto św. Łukasza, Ewangelisty
20.10 – Wspomnienie obowiązkowe św. Jana Kantego, kapłana
22.10 – Wspomnienie obowiązkowe św. Jana Pawła II, papieża
23.10 – Wspomnienie obowiązkowe św. Jana Kapistrana, kapłana
28.10 – UROCZYSTOŚĆ POŚWIĘCENIA WŁASNEGO KOŚCIOŁA

 

---

WIADOMOŚCI DLA WSPÓLNOTY FZŚ

Intencja modlitwy obowiązująca Wspólnotę w październiku 2018 r.:

O nowe powołania do FZŚ, błogosławieństwo Boże dla wspólnoty miejscowej FZŚ i wspólnoty w Gdyni Demptowo

 

W czwartki o godz. 17.30 nabożeństwo ku czci św. Franciszka, poprzedzone modlitwą Różańcową

W piątki o godz. 17.30 – modlitwa Różańcowa lub nabożeństwo, po wieczornej Mszy św. – Nieszpory

 

03.10 – Nabożeństwo „Transitus”- pamiątka śmierci św. Franciszka – post dla Tercjarzy
04.10 – Uroczystość św. Ojca Franciszka, odpust parafialny
15.10 – Spotkanie Rady Miejscowej Wspólnoty FZŚ – godz. 16.00
28.10 – Spotkanie w salce – godz. 14.30, Msza św. – godz. 16.00,

---

TERCJARZ – MIESIĘCZNIK FRANCISZKAŃSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH W BRODNICY. 
Redakcja: s. Bożenna Chełkowska; Materiały pomocnicze: Konferencje do formacji ciągłej na 2018 rok
„Posiąść Ducha Świętego”(2Reg 10,9)
Opieka merytoryczna: O. Sylwester Brzeziński OFM. 
Adres: Klasztor Franciszkanów, ul. Sądowa 5a, 87 – 300 BRODNICA, tel. 56 498 25 07.
Adres strony: www.fzsbrodnica.franciszkanie.pl