Tercjarz nr 1/2023
27 stycznia 2023
„Pochwalony bądź, Panie mój,
przez tych, którzy przebaczają
dla Twej miłości i znoszą słabości i prześladowania.
Błogosławieni ci, którzy je zniosą w pokoju,
ponieważ przez Ciebie, Najwyższy,
będą uwieńczeni.”
Pieśń słoneczna, 10-11
„O Jezu, niczego nie chcę na świecie, tylko bym była przy Bogu”.
bł. Aniela Salawa
Specyfika powołania franciszkanina świeckiego
Wstęp
We wstępie pragnę nadmienić, że temat jest bardzo ciekawy i postaram się go rozważyć w kilku punktach. Pragnę zwrócić uwagę, że model życia ukazany przez św. Franciszka osobom świeckim jest realizowany nieustannie już od ośmiuset lat. Wiele Sióstr i Braci na przestrzeni wieków, realizując powołanie we Franciszkańskim Zakonie Świeckich, wypełniło swoje powołanie i stało się świętymi oraz błogosławionymi.
I. Powołanie
„Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.”
Jak wiemy, uświęcenie jest celem, do którego jako chrześcijanie wszyscy winniśmy dążyć, to dla powołanych Sióstr i Braci, aby jeszcze doskonalej żyli Ewangelią Pana naszego Jezusa Chrystusa, zadanie to jawi się jako jeszcze bardziej zobowiązujące.
Siostry i Bracia, żyjąc duchem Ewangelii bardziej niż inni, rozumieją lepiej te Słowa Pana. Wiele osób w dzisiejszym świecie czuje się zagubionymi, obciążonymi różnymi zadaniami, problemami albo też, jak słyszymy, czasem czują się nawet wypaleni zawodowo. Może trudniej im porozumieć się czy to w małżeństwie czy w rodzinie, w miejscu pracy, trudniej znaleźć grono przyjaciół. Bo istotnie różne są drogi proponowane, zarówno za czasów św. Franciszka jak i dziś, żyjącym w świecie wyznawcom Chrystusa, a pewnie nieraz jeszcze trudniej tym, co zagubili z Nim kontakt. Franciszkanie Świeccy należą do tych, którzy zostali zachęceni przez Biedaczynę z Asyżu, aby jeszcze lepiej jednoczyli się z Panem Jezusem w Jego nauce dotyczącej wartości nieprzemijających.
II.Słowo Boże
Pokrzepieni słowem ożywiającym winni znosić lepiej ten rozdźwięk, jaki pojawia się między tym, co wypływa z powołania ku doskonałości i świętości, a tym, czego może człowiek doświadczać w codzienności. To żywe słowo naszego Pana daje pokój duszy w zmaganiach i przeciwnościach „Chociażbym przechodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną”.. Świadomość kroczenia przy Panu daje moc człowiekowi, a jeszcze bardziej Siostrom i Braciom żyjącym w duchu franciszkańskim, i ze spokojem możemy zadawać pytanie „co mam czynić, Panie?” I podobnie jak Franciszek, otwierając Ewangelię najlepiej trzykrotnie, możemy dostrzec odpowiedzi podobne do zafascynowanego Panem i Mistrzem Franciszka, jak pamiętamy, były to następujące cytaty:
1. „Jeżeli chcesz być doskonałym …” (Mt 19,21). Pytanie to wielu i dziś sobie zadaje. Może nieraz nieco inaczej. Ale, rzeczywiście w świecie, który proponuje tyle różnych dróg, trzeba mieć motywację, aby się rozwijać, szczególnie duchowo i wzrastać w moralności. W relacji do Boga i do drugiego człowieka ze względu na nagrodę w Niebie.
2. „Jeżeli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Mt 16,24). Bycie świadkiem Jezusa Chrystusa jest zawsze wymagające. Bo czym jest wzięcie krzyża każdego dnia i naśladowanie Pana Jezusa w cichości serca, bez narzekań, oskarżeń innych, a wreszcie bez chęci oddania złem za doświadczone zło od ludzi spotykanych na naszej drodze. „Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych” (Mt 11,25 i n). Franciszek, kiedy doznawał urągania na ulicach Asyżu od tych, którzy go przepędzali jako włóczęgę, nie rozumiejąc, że to jest droga do świętości, albo nawet kiedy przeklinał go własny ojciec za sprzeniewierzenie się jego planom, nie złorzeczył, ale poprosił innego żebraka, aby mu błogosławił, dzieląc się z nim tym, co udało mu się zarobić pracą własnych rąk, czy wyżebrać.
3. „Nie miejcie torby, ani laski, ani obuwia” (Łk 10,4). Co można by wyrazić również: nie pokładajcie ufności w tym, co przemijające. Zmieniają się bowiem prawa ustanawiane przez ludzi, urzędnicy, a Słowo Boże trwa na wieki. Jakże mogą być aktualne i dziś te pouczenia. Jak często ostatnio zmieniają się zasady, według których nam przychodzi żyć.
W obliczu zagrożeń, które niesie dzisiejszy świat, należałoby sobie przypomnieć słowa Pana Jezusa: „dosyć ma dzień swojej biedy” (Mt 6,24).
III.Bierzcie i jedzcie
Pouczeni słowem Bożym, stajemy przed Misterium Ofiary Pana Jezusa zarówno tej na Krzyżu, jako wydarzenia wyjątkowego, historycznego, i tej na ołtarzu jako ofiary bezkrwawej.
1. Przygotowanie. Ciekawą jest rzeczą, iż każda Msza św. to również przypomnienie o grzeszności i słabości uczestników, bowiem wchodząc do świątyni i zaniżając rękę w kropielnicy, przypominamy sobie o obmyciu, które dokonało się podczas Chrztu Świętego, i następuje Akt pokuty na początku zgromadzenia liturgicznego. Aby w pełni uczestniczyć w Eucharystii trzeba jeszcze skorzystać z Sakramentu pokuty i pojednania. A przed przyjęciem Ciała Pańskiego wyznajemy, iż nie jesteśmy godni tego zaszczytu.
2. I wreszcie aktywne przeżywanie Eucharystii wprowadza nas w Misterium, gdzie Niebo spotyka się z ziemią. Podczas Eucharystii dostrzegamy obecność Trójcy Przenajświętszej. Przywołujemy również wstawiennictwa Matki Najświętszej i Świętych. To mobilizuje do odpowiedniej postawy i odpowiedniego przygotowania duchowego. Skupienie na Tym, co się dokonuje, może być przykładem dla tych, którzy są obok nas.
3. Ofiarowanie Mszy świętej za żywych przyczynia się do ich zbawienia. Dlatego gromadzenie się Wspólnot wokół ołtarza podnosi ich życie duchowe. Wypełniają bowiem zadanie powołania. Przez łaskę płynącą z ofiary Chrystusa dokonuje się i dziś dzieło zbawienia dla obecnych na Eucharystii, bowiem „Kto nie będzie spożywał Mojego Ciała i pił Mojej Krwi nie będzie miał życia w sobie” (Por. J 6,53), także dla tych, za których ofiarujemy owoce Ofiary Pana Naszego Jezusa Chrystusa, a którzy w czasie Mszy św. z różnych powodów mogą być nieobecni.
4. Ofiarowanie owoców Mszy świętych za tych, którzy odeszli z tego świata, potwierdza naszą pamięć o naszych bliskich. Jest również wyznaniem w ciała zmartwychwstanie i życie wieczne. Potwierdzamy, że nasza miłość do nich jest nadal w naszych sercach. Również to, że spodziewamy się ich spotkać ponownie w „domu nie ludzką ręką uczynionym”.
5. Wreszcie Adoracja Najświętszego Sakramentu. Kiedy Siostry i Bracia zarówno indywidualnie, jak i wspólnotowo, stają przed Panem Jezusem ukrytym pod postacią Chleba Eucharystycznego i pozwalają, aby Pan mówił do ich serc. Wyrażają wiarę w realną obecność Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, że jest Żywy i Prawdziwy. Są umocnieniem wiary dla tych, którzy z nimi razem adorują Pana Naszego Jezusa Chrystusa.
6. Komunia Święta dla chorych. Znam osobiście przypadki, w których chęć przyjęcia Pana Jezusa w Komunii św. przez nasze Siostry i Braci jest żywym świadectwem dla domowników i sąsiadów. Nie jest bez znaczenia również fakt odwiedzania Sióstr i Braci przez aktywnych członków Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Wiele razy jest to związane również z troską o te dobra duchowe w Eucharystii. Dzięki Siostrom i Braciom wykonującym posługę wypływającą również z ich prawodawstwa wielu ludzi, zarówno Sióstr i Braci, jak i sąsiadów, czy znajomych może mieć kontakt z kapłanem, parafią oraz korzystać z posługi sakramentalnej, w tym Komunii św., ”która jest pokarmem na życie wieczne,”
IV.Uświęcający się pomagają uświęcać się innym.
Jak to zostało już przedstawione wyżej, Siostry i Bracia, stosując się bardziej radykalnie do życia Ewangelią i do częstszego przyjmowania Pana Jezusa w Komunii św. szczególnie, kiedy gromadzą się na Mszach św. wraz ze wspólnotą, czynią powinność swojego powołania, aby stawać się coraz bardziej doskonałymi przed Panem Naszym Jezusem Chrystusem, aby stawać się świętymi. (Por. Mt 5,48) A faktem jest, że żyjąc wśród swoich bliskich, sąsiadów; spotykając się z różnymi osobami w miejscach pracy, sami będąc przepełnieni naszym Mistrzem i Panem przez Jego słowo i Ciało, które przyjmują, mogą nieść Chrystusa innym, co często czynią.
Zakończenie
Drodzy Siostry i Bracia w Chrystusie Panu i w Zakonie Świętego Franciszka, dzisiaj świat pogrążony w chaosie jeszcze bardziej potrzebuje ukazania im Drogi, Prawdy i Życia. Żyjcie Jezusem Chrystusem każdego dnia i nieście Go również w sobie potrzebującym, jak to czynił św. Franciszek i wielu jego naśladowców na przestrzeni 800 już lat. Pokój i Dobro.
O. Stanisław Ziemiński OFMConv
K A L E N D A R I U M
01.01- UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEJ BOŻEJ RODZICIELKI MARYI
03.01 – WSPOMNIENIE OBOWIĄZKOWE NAJŚWIĘTSZEGO IMIENIA JEZUS
06.01 – UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO
08.01 – NIEDZIELA CHRZTU PAŃSKIEGO
16.01 – ŚWIĘTO ŚWIĘTYCH BERARDA I TOWARZYSZY, PIERWSZYCH MĘCZENNIKÓW FRANCISZKAŃSKICH
Intencja modlitwy obowiązująca wspólnotę w 2023 roku:
O nowe powołania do FZŚ, błogosławieństwo Boże dla wspólnoty
miejscowej FZŚ i Asystenta duchowego
W czwartki o godz. 17.30 nabożeństwo ku czci św. Franciszka, poprzedzone modlitwą różańcową
W piątki o godz. 17.30 – modlitwa różańcowa lub nabożeństwo, po wieczornej Mszy św. – Nieszpory
19.01 – Spotkanie rady miejscowej wspólnoty FZŚ – godz. 15.3O
29.01 – Msza św. – godz. 12.30, po Mszy św. spotkanie w salce
Tercjarz – miesięcznik Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Brodnicy Redakcja: s. Bożenna Chełkowska; Materiały pomocnicze: Konferencje do formacji ciągłej na rok 2022: „POSŁANI W POKOJU CHRYSTUSA” Opieka merytoryczna: O. Tytus Kamiński OFM. Adres: Klasztor Franciszkanów, ul. Sądowa 5a, 87 – 300 BRODNICA, tel. (+48) 787 995 261 Adres strony: www.fzsbrodnica.franciszkanie.net
