Tercjarz nr 2/2021

21 lutego 2021 Wyłączono przez Jerzy

Uobecniamy modlitwę Chrystusa
za Kościół

Wprowadzenie

W tym roku, kiedy przewodzi nam hasło „Eucharystia człowiek mocny Chrystusem”, pragniemy w tym rozważaniu pochylić się nad zagadnieniem dotyczącym wdrażania modlitwy Chrystusa (J 17,20-26) w nasze życie jako chrześcijan, a w sposób szczególny jako franciszkanów. Oprócz tego fragmentu z Ewangelii św. Jana posłużymy się również innymi z Biblii Tysiąclecia oraz opracowaniami traktującymi w sposób choćby pośredni o tej tematyce. Przesłanie Chrystusa W nauce płynącej z przenajświętszych ust Jezusa Chrystusa dostrzegamy zarówno w opowieści o życiu w Niebie, w sposób szczególny słyszymy o Ojcu Niebieskim i relacjach, jakie istnieją wobec innych Osób Trójcy Świętej, w tym relacji Ojca do Syna. Dostrzegamy również słowa, które są skierowane do ówczesnych słuchaczy. Ale wśród wielości nauk można wyodrębnić, iż słowa te są skierowane szczególnie do tych, którzy chcą poznać Boga, pokochać i wypełniać Jego świętą wolę. Jezus Chrystus jest przykładem wypełnienia planu Boga, czyli wypełnienia woli Boga.

Modlitwa Chrystusa

2.1. Poznanie „Świat Ciebie nie poznał…”
Zadaniem każdego z nas chrześcijan i chcących naśladować Pana Jezusa na wzór św. Franciszka powinno być ciągłe poznawanie Boga. Franciszek praktykował poznawanie Boga przez Słowo, które często czytał i rozważał, otwierając w kościołach Pismo święte, poprzez rozważanie Tajemnic i to zarówno Wcielenia jak i Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Pana Jezusa, ale i pielgrzymowanie do miejsc świętych, czy nawiedzanie kościołów. Chętnie uczestniczył i asystował przy Mszach św. i przyjmował Eucharystię. W Ewangelii świętego Jana mamy jeszcze jedno stwierdzenie wyrażone przez Pana Jezusa o potrzebie poznania (J 8,28-29).

2.2. Wypełnieni – Miłość
Tym co wyróżnia chrześcijan, a szczególnie Synów i Córki żyjące w duchu św. Franciszka, winna być miłość. Miłowanie Boga wszystkimi darami, jakie od Niego otrzymaliśmy, i miłowanie bliźniego. Nasze Wspólnoty winny być miejscami promieniującymi miłością. Oczywiście, trzeba ciągle się jej uczyć, a to dokonuje się przez zbliżanie do Źródła Miłości. A napełnieni winniśmy nieść innym, którzy potrzebują doświadczać miłowania w życiu codziennym, gdyż w przeciwnym razie świat będzie się pogrążał, żyjąc bez doświadczenia miłości. „Niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie” (Mt 6,10), a tym, co nam może pomóc w coraz lepszym rozumieniu woli Boga i jej wypełnieniu, to karmienie się chlebem: „Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj” (Mt 6,11). Niektórzy rozumieją, że ten cytat dotyczy chleba jako pokarmu, karmiącego nasze ciało, i tylko i wyłącznie. Możemy jednak znaleźć interpretację, iż ten fragment odnosi się do chleba, który zachowuje człowieka na życie wieczne, czyli jest tu mowa o żywym chlebie, o Ciele Chrystusa, Najświętszym Sakramencie.

Przykład św. Franciszka

Poznanie Boga i nauki Chrystusa W życiu Biedaczyny z Asyżu dostrzegamy momenty, kiedy oczy, które były niejako na uwięzi, powoli otwierały się na Prawdę Objawioną. Wiązało się to z odczytywaniem fragmentów Pisma Świętego i rozważaniem nad tymi zagadnieniami. W życiu Franciszka dostrzegamy kilka takich momentów: słowa Ojca Serafickiego „nikt mi nie mówił, jak mam żyć, sam Najwyższy mi to objawił”, częste adoracje zarówno krzyża, jak i nawiedzenia Najświętszego Sakramentu. Te praktyki powodowały zagłębienie się w Tajemnicę Boga. A to powodowało przemianę życia naszego Świętego. Napełniony poprzez poznawanie szedł i głosił, nie zawsze słowem, częściej bowiem świadectwo życia bardziej przemawiało niż tylko słowa.

Rozważanie o Narodzinach

Wiedział Franciszek, iż rozważania o życiu Pana Jezusa mogą przyczyniać się do lepszego rozumienia Osoby i Misji Pana Jezusa. Uświadomił sobie, że w rozważaniu tym mogą pomagać różne zmysły, w tym zmysł wzroku. Uczynił wówczas wyobrażenie szopki i całej scenerii Narodzenia Pana Jezusa. Nie dla siebie, ale dla wielu ludzi, którzy zaproszeni zechcieli przyjść na tak przygotowaną „Pasterkę” w Grecio. A Pan Bóg pobłogosławił tę piękną inicjatywę, bowiem zebrani ludzie po odczytaniu przez św. Franciszka Ewangelii podczas tej pięknej Liturgii dostrzegli w jego dłoniach Dzieciątko Jezus, jak podają świadectwa i można to zobaczyć „uwiecznione” na freskach w Bazylice św. Franciszka w Asyżu.

Rozważanie Męki

„Wielbimy Cię, Panie Jezu Chryste…” To pozdrowienie charakterystyczne dla Franciszka i często przez niego używane pokazuje przywiązanie do treści, jakie wyraża krzyż. Rozważanie męki Pana Jezusa powodowało często głębokie wzruszenie w Świętym z Asyżu. Wielokrotnie też usuwał się do miejsc odosobnionych, czy to pustelni „Carceri”, czy „La Verna”, aby zgłębiać i przeżywać jeszcze głębiej treści poznane.

Pragnienie naśladowania

Przybrany syn Boży i brat Pana Jezusa, Taki jak On, bo pomiędzy braćmi istnieje podobieństwo, tego pragnął św. Franciszek i to się ziściło poprzez nazwanie go „Alter Christus”. W Źródłach Franciszkańskich czytamy, iż dla naszego zbawienia Syn Boży pozostał pod postacią chleba. „Benedykt XVI przypomina, że w św. Franciszku miłość do Chrystusa wyrażała się w sposób szczególny w adoracji Najświętszego Sakramentu Eucharystii”. Napełniony Słowem lepiej zrozumiał potrzebę głoszenia każdemu stworzeniu, głosił zatem zarówno ludziom, jak i ptakom. Posłanie, które uczynił Jezus do Apostołów, Franciszek przyjął do siebie i wiele podróżował, dopóki mu starczało sił fizycznych, aby Ewangelia mogła docierać do oczekujących. Papież Benedykt XVI w 2010 r. zwrócił uwagę w swojej katechezie o św. Franciszku, że „był on rzeczywiście żywą ikoną Chrystusa”. Praktyka dziś. Z jednej strony członkowie FZŚ uczestniczą w misji Kościoła katolickiego, „Swoje powołanie realizują w środowisku, w którym przebywają.” Jest to bardzo istotne, gdyż mogą docierać do różnych środowisk. I tam, dokąd czują się posłani, mogą głosić Chrystusa i Jego naukę, jak również dawać świadectwo życia na miarę uczniów Chrystusa i duchowych synów i córek św. Franciszka. Zważywszy na to, iż franciszkanie świeccy często mają większe możliwości, niż niejeden kapłan, czy zakonnik mogą wiele uczynić na polu ewangelizacji.

Dążenie do jedności

Dążenie do jedności, o którą prosił Pan Jezus w modlitwie za Kościół, jest pewnego rodzaju uwarunkowaniem poznania posłannictwa Chrystusa (J 17,21). Jedność we wspólnocie małżeńskiej, gdyż nie rzadko to właśnie obydwoje małżonkowie należą do FZŚ. Ale również wiele działań i praktyk wykonywanych poprzez wspólnoty lokalne, czy różne inicjatywy na szczeblu regionalnym i narodowym wyrażają jedność w działaniu. I to jest często pięknym świadectwem. Winniśmy pamiętać, że przez nas i nasze działanie wspólnotowe inni mogą dostrzec działanie Boga i urzeczywistnianie się słów modlitwy Pana Jezusa.

Cel ostateczny

„Aby i oni byli tam, gdzie ja jestem…” (J 17,24). Powołaniem każdego człowieka jest wieczność w Królestwie Niebieskim. Pan Jezus prosi o to Ojca, aby się urzeczywistniło to Jego pragnienie. Życie pokuty, które nam pozostawił jako przykład św. Franciszek, jest naśladowaniem Syna Bożego w Jego ziemskim życiu, „uniżył samego siebie” (Flp 2,7). I to jest zadaniem każdego z nas, szczególnie braci i sióstr z FZŚ, aby poprzez życie sakramentalne we Wspólnotach rozwijać w sobie pragnienie i dążenie do świętości. A tym samym pomagać zachwycić się i tym, których gorliwość osłabła, albo się gdzieś na drodze życiowej zagubili.

Podsumowanie

Wprawdzie zadanie jest niełatwe, ale myśl, że nie jest to przez nas wymyślone, ale jest pragnieniem Pana Jezusa napawa optymizmem. „U Boga wszystko jest możliwe” (Mk 10,27). Ożywieni zachętą, iż w tym dziele dotyczącym uobecniania modlitwy Pana Jezusa za Kościół możemy liczyć na błogosławieństwo i pomoc Boga, a także wstawiennictwo naszego Patrona św. Franciszka z Asyżu. Winniśmy przechowywać w pamięci słowa Pana Jezusa z krzyża w kościele San Damiano, aby „odbudował Kościół”.

O. Stanisław Ziemiński OFMConv

KALENDARZ LITURGICZNY

02.02 – ŚWIĘT0 OFIAROWANIA PAŃSKIEGO
05.02 – Wspomnienie obowiązkowe św. Agaty, dziewicy i męczennicy
06.02 – Wspomnienie obowiązkowe świętych męczenników Piotra Chrzciciela, Pawła Miki i Towarzyszy
10.02 – Wspomnienie obowiązkowe św. Scholastyki, dziewicy
11.02 – Wspomnienie dowolne NMP z Lourdes /Światowy Dzień Chorego/

OKRES WIELKIEGO POSTU

17.02 – Środa Popielcowa
22.02 – Święto katedry św. Piotra, Apostoła

Intencja modlitwy obowiązująca wspólnotę w 2021 roku:

O nowe powołania do FZŚ, błogosławieństwo Boże dla wspólnoty
miejscowej FZŚ oraz wspólnoty Krzyża Świętego Gdańsk-Chełm

W czwartki o godz. 17.30 nabożeństwo ku czci św. Franciszka,
poprzedzone modlitwą Różańcową
W piątki o godz. 17.30 – modlitwa Różańcowa lub nabożeństwo,
po wieczornej Mszy św. – Nieszpory

TERCJARZ – MIESIĘCZNIK FRANCISZKAŃSKIEGO
ZAKONU ŚWIECKICH W BRODNICY
Redakcja: s. Bożenna Chełkowska;
Materiały pomocnicze: Konferencje do formacji ciągłej na 2020 rok
„Eucharystia – człowiek mocny Chrystusem” 
Opieka merytoryczna: O. Sylwester Brzeziński OFM. 
Adres: Klasztor Franciszkanów, ul. Sądowa 5a,
87 – 300 BRODNICA,
tel. (+48) 787  995 261
Adres strony: www.fzsbrodnica.franciszkanie.net